Oferta

 Konsultacja chirurgiczna 

Pierwsze spotkanie, na którym zostanie przeprowadzony wywiad, zlecone w razie konieczności badania dodatkowe, ocenione zostaną wskazania i przeciwwskazania do zabiegu, a także zdjęcia radiologiczne. Przedstawione zostaną możliwości leczenia oraz ich koszt.

Usunięcie zęba stałego 

Usunwamy zęba stałego lub jego korzenie, jeśli leczenie jest niemożliwe, bądź pozostawienie niesie zagrożenie ogólnozdrowotne. Każdy zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, przez co jest niebolesny dla pacjenta. W zależności od rodzaju, budowy oraz zniszczenia zęba, przybiera się różne sposoby ekstrakcji- od najprostszego usunięcia kleszczami, poprzez konieczność użycia specjalnych narzędzi do wyjęcia np. złamanego korzenia z zębodołu, po chirurgiczny zabieg związany z nacięciem dziąsła oraz podzieleniem zęba na części, celem umożliwienia ekstrakcji.

Usunięcie ósemki 

Ich korzenie często są nietypowo zbudowane – mogą być zagięte, nawet do kąta 90 stopni, występują również korzenie dodatkowe. Położenie w tylnym odcinku łuku zębowego również utrudnia zabieg, ponieważ sprawia trudności z dostępem. Bliskość zatoki szczękowej, bądź nerwów dodatkowo sprawia że zabieg staje się trudniejszy.

Usuniecie zęba zatrzymanego (zatrzymanej ósemki) 

Ząb zatrzymany jest to z definicji rozwinięty ząb, który z różnych przyczyn nie wyrznął się wcale lub tylko częściowo. Najczęściej są to zęby ósme, głównie dolne, ale problem może dotyczyć każdego zęba.

W związku z tym, że ząb jest niewidoczny w jamie ustnej, w czasie zabiegu konieczne jest nacięcie dziąsła, usunięcie kości pokrywającej ząb, podzielenie zęba na mniejsze części, a po zabiegu założenie szwów.

Wycięcie kaptura dziąsłowego

Kaptur dziąsłowy jest to fragment dziąsła pokrywający niecałkowicie wyrznięty ząb. Jego usunięcie jest wskazane w przypadku nawracających stanów zapalnych, gdy istnieje szansa na całkowite wyrznięcie zęba.

Wyłuszczenie torbieli korzeniowej

Torbiel korzeniowa jest zmianą zapalną, powstającą wokół korzenia martwego lub nieprawidłowo leczonego endodontycznie zęba. Pacjent, w początkowych etapach powstawania torbieli, może nie odczuwać żadnych objawów i zmiana może zostać przypadkowo zdiagnozowana na zdjęciu RTG. Torbiel korzeniowa jest to kulisty ubytek w kości w okolicy korzenia zęba, otoczony torebką i wypełniony płynem.

Wielkość torbieli, lokalizacja zęba i możliwość prawidłowego wyleczenia kanałowego decydują, czy w trakcie wyłuszczania torbieli ząb zostanie usunięty w całości, czy wykonany będzie zabieg resekcji. Jest to odcięcie fragmentu wierzchołka korzenia, po wcześniejszym leczeniu kanałowym. W zależności od rozmiaru torbieli i stopnia zniszczenia kości, jej usunięcie wykonywane jest przez zębodół po usuniętym zębie lub konieczne jest nacięcie dziąsła i uzyskanie dostępu „ z zewnątrz”. W przypadku dużych torbieli, wskazane okazać się może użycie materiałów kościozastępczych, które wypełniają ubytek i pomagają odbudować się kości .

Plastyka połączenia ustno-zatokowego 

Połączenie jamy ustnej z położoną powyżej niej zatoką szczękową powstaje po ekstrakcji górnych zębów, których korzenie częściowo znajdowały się w zatoce. Konieczne jest zamknięcie tego połączenia, ponieważ wiąże się ono z powstawaniem infekcji zatoki szczękowej przedostawaniem się płynów do zatoki i jamy nosowej.

Zabieg polega na odpowiednim nacięciu dziąsła, mobilizacji i przykryciu nim ujścia zębodołu przez który dochodzi do połączenia z zatoką. W czasie zabiegu zakładane są szwy, które zostaną usunięte po około 2 tygodniach od zabiegu. Dodatkowo, pacjentowi zalecana jest antybiotykoterapia oraz stosowanie kropli do nosa.

Odsłonięcie zęba zatrzymanego celem sprowadzenia go do łuku 

Jeżeli zatrzymanym zębem nie jest ósemka, a pacjent jest leczony ortodontycznie, to istnieje możliwość chirurgicznego odsłonięcia zęba i ortodontycznego wprowadzenia go w przygotowane w łuku miejsce.
Zabieg polega na nacięciu dziąsła oraz usunięciu warstwy kości przykrywającej zatrzymany ząb, a następnie przyklejeniu zamka ortodontycznego i powolnym sprowadzaniu zęba do łuku.

Przygotowanie do protezowania tkanki twarde i miękkie

Podłoże protetyczne, które stanowi kość i pokrywające ją dziąsło, nie zawsze spełnia wymagania konieczne dla dobrego utrzymania uzupełnień protetycznych. W tych przypadkach, wymaga chirurgicznej poprawy warunków. W zakresie tego zabiegu mogą zostać wykonane: usunięcie wyrośli kostnych lub ostrych brzegów powstałych po usunięciu zębów, a także usunięcie zniekształceń dziąsła.

Plastyka wędzidełka 

Nieprawidłowo położone wędzidełko jest częstą przyczyną powstania diastemy (przestrzeni między zębami). W celu wyeliminowania tej wady, konieczne jest podcięcie wędzidełka.

Zabieg polega na podcięciu – nacięciu skalpelem włókien wędzidełka i odsunięciu ich od zębów lub wycięciu – nacięciu wędzidełka wraz z oczyszczeniem kości z jego włókien. Wskazania do rodzaju zabiegu zostają ustalone w zależności od położenia wędzidełka u pacjenta.

Usunięcie małego guzka 

Na błonie śluzowej jamy ustnej mogą tworzyć się różnego rodzaju guzki, wyniosłości i owrzodzenia. Jeżeli nie jest możliwa ich pełna diagnostyka na podstawie badania klinicznego, konieczne jest wycięcie zmiany z marginesem zdrowej tkanki i przesłanie do badania histopatologicznego.

W czasie zabiegu zmiana zostaje usunięta skalpelem, a rana zaopatrywana jest szwami.

Wyłuszczenie torbieli ślinowej 

Torbiel ślinowa najczęściej lokalizuje się na wardze dolnej. Jest to miękki w dotyku, niebolesny guzek wypełniony płynem. Powstaje zazwyczaj w wyniku nagryzienia wargi i uszkodzenia gruczołu ślinowego. Torbiel ta, okresowo może ulegać zmniejszeniu w wyniku pęknięcia, jednak najczęściej szybko powraca do pierwotnych rozmiarów. Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym. Polega na delikatnym nacięciu wargi i wypreparowaniu zmiany, a następnie zszyciu rany. Gojenie jest bardzo szybkie. Najczęściej po 3-4 dniach pacjent zapomina o zabiegu.

Hemisekcja 

Zabieg przeznaczony jest głównie dla zębów trzonowych dolnych. Polega na przecięciu zęba na połowę i usunięciu chorobowo zmienionego korzenia wraz z przylegającą częścią korony oraz pozostawieniem drugiego korzenia. Zdrowa część zęba po leczeniu kanałowym, stanowić może np. filar mostu protetycznego. Zabieg ten jest często ostatnią deską ratunku w przypadkach gdzie leczenie kanałowe jednego z korzeni jest niemożliwe, bądź chorób przyzębia powodujących destrukcje kości między korzeniami zęba.

Nacięcie i zaopatrzenie ropnia 

Ropień jest ostrym stanem zapalnym tkanek okołowierzchołkowych. Powstaje najczęściej przy zębach, których leczenie kanałowe bądź ekstrakcja nie zostały odpowiednio wcześnie podjęte. Objawia się silnym bólem danej okolicy, czasami stanami podgorączkowymi, spowodowanymi zbieraniem się ropy w kości i pod błoną śluzową. Leczeniem z wyboru jest nacięcie błony śluzowej w znieczuleniu miejscowym, celem opróżnienia jamy ropnia z wydzieliny i włączenie antybiotykoterapii. W zależności od stanu zęba przyczynowego, podjęte zostaje jego leczenie kanałowe bądź usunięcie po ustąpieniu stanu ostrego.

Kiretaż zamknięty Kiretaż zamknięty

Zabieg ten stosuje się w przypadku choroby przyzębia – obecności głębokich kieszonek. Polega na usunięciu złogów poddziąsłowych -kamienia wraz z bakteriami i wypolerowaniu korzeni w znieczuleniu miejscowym, bez nacinania dziąsła.

Kiretaż otwarty (zabieg płatowy) 

Zabieg ten polega na oczyszczeniu korzeni w przypadku bardzo głębokich kieszeni. W odróżnieniu od kiretażu zamkniętego, wykonuje się go po wcześniejszym nacięciu dziąsła i uwidocznieniu powierzchni korzeni. Po zakończonym oczyszczaniu, dziąsła zbliża się szwami. Zabieg wykonuje się oczywiście w znieczuleniu miejscowym.